trucilar - verbo
tru·ci·lar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
trucilo trucilas trucila trucilamos trucilais trucilam
| trucilava trucilavas trucilava trucilávamos truciláveis trucilavam
| trucilei trucilaste trucilou trucilamos / trucilámos trucilastes trucilaram
| trucilara trucilaras trucilara truciláramos truciláreis trucilaram
| trucilarei trucilarás trucilará trucilaremos trucilareis trucilarão
| trucilaria trucilarias trucilaria trucilaríamos trucilaríeis trucilariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| trucilar
| Gerúndio
|
trucile truciles trucile trucilemos trucileis trucilem
| trucilasse trucilasses trucilasse trucilássemos trucilásseis trucilassem
| trucilar trucilares trucilar trucilarmos trucilardes trucilarem
| - trucila (truciles) trucile trucilemos trucilai (trucileis) trucilem
| Pessoal trucilar trucilares trucilar trucilarmos trucilardes trucilarem
| trucilando
Particípio passado
trucilado | trucilada | trucilados | truciladas |
|
Flexiona como : amar
|