cooptar - verbo
co·op·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
coopto cooptas coopta cooptamos cooptais cooptam
| cooptava cooptavas cooptava cooptávamos cooptáveis cooptavam
| cooptei cooptaste cooptou cooptamos / cooptámos cooptastes cooptaram
| cooptara cooptaras cooptara cooptáramos cooptáreis cooptaram
| cooptarei cooptarás cooptará cooptaremos cooptareis cooptarão
| cooptaria cooptarias cooptaria cooptaríamos cooptaríeis cooptariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cooptar
| Gerúndio
|
coopte cooptes coopte cooptemos coopteis cooptem
| cooptasse cooptasses cooptasse cooptássemos cooptásseis cooptassem
| cooptar cooptares cooptar cooptarmos cooptardes cooptarem
| - coopta (cooptes) coopte cooptemos cooptai (coopteis) cooptem
| Pessoal cooptar cooptares cooptar cooptarmos cooptardes cooptarem
| cooptando
Particípio passado
cooptado | cooptada | cooptados | cooptadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : cooptação
|