carunchar - verbo
ca·run·char intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
caruncho carunchas caruncha carunchamos carunchais caruncham
| carunchava carunchavas carunchava carunchávamos caruncháveis carunchavam
| carunchei carunchaste carunchou carunchamos / carunchámos carunchastes caruncharam
| carunchara caruncharas carunchara caruncháramos caruncháreis caruncharam
| caruncharei caruncharás carunchará caruncharemos carunchareis caruncharão
| caruncharia caruncharias caruncharia caruncharíamos caruncharíeis carunchariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| carunchar
| Gerúndio
|
carunche carunches carunche carunchemos caruncheis carunchem
| carunchasse carunchasses carunchasse carunchássemos carunchásseis carunchassem
| carunchar carunchares carunchar caruncharmos carunchardes caruncharem
| - caruncha (carunches) carunche carunchemos carunchai (caruncheis) carunchem
| Pessoal carunchar carunchares carunchar caruncharmos carunchardes caruncharem
| carunchando
Particípio passado
carunchado | carunchada | carunchados | carunchadas |
|
Flexiona como : amar
|