vigorizar - verbo
vi·go·ri·zar intransitivo; pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
vigorizo vigorizas vigoriza vigorizamos vigorizais vigorizam
| vigorizava vigorizavas vigorizava vigorizávamos vigorizáveis vigorizavam
| vigorizei vigorizaste vigorizou vigorizamos / vigorizámos vigorizastes vigorizaram
| vigorizara vigorizaras vigorizara vigorizáramos vigorizáreis vigorizaram
| vigorizarei vigorizarás vigorizará vigorizaremos vigorizareis vigorizarão
| vigorizaria vigorizarias vigorizaria vigorizaríamos vigorizaríeis vigorizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| vigorizar
| Gerúndio
|
vigorize vigorizes vigorize vigorizemos vigorizeis vigorizem
| vigorizasse vigorizasses vigorizasse vigorizássemos vigorizásseis vigorizassem
| vigorizar vigorizares vigorizar vigorizarmos vigorizardes vigorizarem
| - vigoriza (vigorizes) vigorize vigorizemos vigorizai (vigorizeis) vigorizem
| Pessoal vigorizar vigorizares vigorizar vigorizarmos vigorizardes vigorizarem
| vigorizando
Particípio passado
vigorizado | vigorizada | vigorizados | vigorizadas |
|
Flexiona como : amar
|