sobrexaltar - verbo
so·bre·xal·tar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
sobrexalto
sobrexaltas
sobrexalta
sobrexaltamos
sobrexaltais
sobrexaltam
| sobrexaltava
sobrexaltavas
sobrexaltava
sobrexaltávamos
sobrexaltáveis
sobrexaltavam
| sobrexaltei
sobrexaltaste
sobrexaltou
sobrexaltamos / sobrexaltámos
sobrexaltastes
sobrexaltaram
| sobrexaltara
sobrexaltaras
sobrexaltara
sobrexaltáramos
sobrexaltáreis
sobrexaltaram
| sobrexaltarei
sobrexaltarás
sobrexaltará
sobrexaltaremos
sobrexaltareis
sobrexaltarão
| sobrexaltaria
sobrexaltarias
sobrexaltaria
sobrexaltaríamos
sobrexaltaríeis
sobrexaltariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| sobrexaltar
| Gerúndio
|
sobrexalte
sobrexaltes
sobrexalte
sobrexaltemos
sobrexalteis
sobrexaltem
| sobrexaltasse
sobrexaltasses
sobrexaltasse
sobrexaltássemos
sobrexaltásseis
sobrexaltassem
| sobrexaltar
sobrexaltares
sobrexaltar
sobrexaltarmos
sobrexaltardes
sobrexaltarem
| -
sobrexalta (sobrexaltes)
sobrexalte
sobrexaltemos
sobrexaltai (sobrexalteis)
sobrexaltem
| Pessoal
sobrexaltar
sobrexaltares
sobrexaltar
sobrexaltarmos
sobrexaltardes
sobrexaltarem
| sobrexaltando
Particípio passado
| sobrexaltado | sobrexaltada | | sobrexaltados | sobrexaltadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : sobrexaltação
|
