tibungar - verbo
ti·bun·gar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
tibungo
tibungas
tibunga
tibungamos
tibungais
tibungam
| tibungava
tibungavas
tibungava
tibungávamos
tibungáveis
tibungavam
| tibunguei
tibungaste
tibungou
tibungamos / tibungámos
tibungastes
tibungaram
| tibungara
tibungaras
tibungara
tibungáramos
tibungáreis
tibungaram
| tibungarei
tibungarás
tibungará
tibungaremos
tibungareis
tibungarão
| tibungaria
tibungarias
tibungaria
tibungaríamos
tibungaríeis
tibungariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| tibungar
| Gerúndio
|
tibungue
tibungues
tibungue
tibunguemos
tibungueis
tibunguem
| tibungasse
tibungasses
tibungasse
tibungássemos
tibungásseis
tibungassem
| tibungar
tibungares
tibungar
tibungarmos
tibungardes
tibungarem
| -
tibunga (tibungues)
tibungue
tibunguemos
tibungai (tibungueis)
tibunguem
| Pessoal
tibungar
tibungares
tibungar
tibungarmos
tibungardes
tibungarem
| tibungando
Particípio passado
| tibungado | tibungada | | tibungados | tibungadas |
|
Flexiona como : alugar
|
