assevandijar - verbo
as·se·van·di·jar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
assevandijo
assevandijas
assevandija
assevandijamos
assevandijais
assevandijam
| assevandijava
assevandijavas
assevandijava
assevandijávamos
assevandijáveis
assevandijavam
| assevandijei
assevandijaste
assevandijou
assevandijamos / assevandijámos
assevandijastes
assevandijaram
| assevandijara
assevandijaras
assevandijara
assevandijáramos
assevandijáreis
assevandijaram
| assevandijarei
assevandijarás
assevandijará
assevandijaremos
assevandijareis
assevandijarão
| assevandijaria
assevandijarias
assevandijaria
assevandijaríamos
assevandijaríeis
assevandijariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| assevandijar
| Gerúndio
|
assevandije
assevandijes
assevandije
assevandijemos
assevandijeis
assevandijem
| assevandijasse
assevandijasses
assevandijasse
assevandijássemos
assevandijásseis
assevandijassem
| assevandijar
assevandijares
assevandijar
assevandijarmos
assevandijardes
assevandijarem
| -
assevandija (assevandijes)
assevandije
assevandijemos
assevandijai (assevandijeis)
assevandijem
| Pessoal
assevandijar
assevandijares
assevandijar
assevandijarmos
assevandijardes
assevandijarem
| assevandijando
Particípio passado
| assevandijado | assevandijada | | assevandijados | assevandijadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : assevandijamento
|
