encoitar - verbo
en·coi·tar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
encoito
encoitas
encoita
encoitamos
encoitais
encoitam
| encoitava
encoitavas
encoitava
encoitávamos
encoitáveis
encoitavam
| encoitei
encoitaste
encoitou
encoitamos / encoitámos
encoitastes
encoitaram
| encoitara
encoitaras
encoitara
encoitáramos
encoitáreis
encoitaram
| encoitarei
encoitarás
encoitará
encoitaremos
encoitareis
encoitarão
| encoitaria
encoitarias
encoitaria
encoitaríamos
encoitaríeis
encoitariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| encoitar
| Gerúndio
|
encoite
encoites
encoite
encoitemos
encoiteis
encoitem
| encoitasse
encoitasses
encoitasse
encoitássemos
encoitásseis
encoitassem
| encoitar
encoitares
encoitar
encoitarmos
encoitardes
encoitarem
| -
encoita (encoites)
encoite
encoitemos
encoitai (encoiteis)
encoitem
| Pessoal
encoitar
encoitares
encoitar
encoitarmos
encoitardes
encoitarem
| encoitando
Particípio passado
| encoitado | encoitada | | encoitados | encoitadas |
|
Flexiona como : amar
|
