emparrar - verbo
em·par·rar pronominal; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
emparro
emparras
emparra
emparramos
emparrais
emparram
| emparrava
emparravas
emparrava
emparrávamos
emparráveis
emparravam
| emparrei
emparraste
emparrou
emparramos / emparrámos
emparrastes
emparraram
| emparrara
emparraras
emparrara
emparráramos
emparráreis
emparraram
| emparrarei
emparrarás
emparrará
emparraremos
emparrareis
emparrarão
| emparraria
emparrarias
emparraria
emparraríamos
emparraríeis
emparrariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| emparrar
| Gerúndio
|
emparre
emparres
emparre
emparremos
emparreis
emparrem
| emparrasse
emparrasses
emparrasse
emparrássemos
emparrásseis
emparrassem
| emparrar
emparrares
emparrar
emparrarmos
emparrardes
emparrarem
| -
emparra (emparres)
emparre
emparremos
emparrai (emparreis)
emparrem
| Pessoal
emparrar
emparrares
emparrar
emparrarmos
emparrardes
emparrarem
| emparrando
Particípio passado
| emparrado | emparrada | | emparrados | emparradas |
|
Flexiona como : amar
|
