intumescer - verbo
in·tu·mes·cer transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
intumesço intumesces intumesce intumescemos intumesceis intumescem
| intumescia intumescias intumescia intumescíamos intumescíeis intumesciam
| intumesci intumesceste intumesceu intumescemos intumescestes intumesceram
| intumescera intumesceras intumescera intumescêramos intumescêreis intumesceram
| intumescerei intumescerás intumescerá intumesceremos intumescereis intumescerão
| intumesceria intumescerias intumesceria intumesceríamos intumesceríeis intumesceriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| intumescer
| Gerúndio
|
intumesça intumesças intumesça intumesçamos intumesçais intumesçam
| intumescesse intumescesses intumescesse intumescêssemos intumescêsseis intumescessem
| intumescer intumesceres intumescer intumescermos intumescerdes intumescerem
| - intumesce (intumesças) intumesça intumesçamos intumescei (intumesçais) intumesçam
| Pessoal intumescer intumesceres intumescer intumescermos intumescerdes intumescerem
| intumescendo
Particípio passado
intumescido | intumescida | intumescidos | intumescidas |
|
Flexiona como : gerecer forma nominal : intumescência, intumescimento
adjetivo PP : intumescido
|