emboitar - verbo
em·boi·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
emboito emboitas emboita emboitamos emboitais emboitam
| emboitava emboitavas emboitava emboitávamos emboitáveis emboitavam
| emboitei emboitaste emboitou emboitamos / emboitámos emboitastes emboitaram
| emboitara emboitaras emboitara emboitáramos emboitáreis emboitaram
| emboitarei emboitarás emboitará emboitaremos emboitareis emboitarão
| emboitaria emboitarias emboitaria emboitaríamos emboitaríeis emboitariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| emboitar
| Gerúndio
|
emboite emboites emboite emboitemos emboiteis emboitem
| emboitasse emboitasses emboitasse emboitássemos emboitásseis emboitassem
| emboitar emboitares emboitar emboitarmos emboitardes emboitarem
| - emboita (emboites) emboite emboitemos emboitai (emboiteis) emboitem
| Pessoal emboitar emboitares emboitar emboitarmos emboitardes emboitarem
| emboitando
Particípio passado
emboitado | emboitada | emboitados | emboitadas |
|
Flexiona como : amar
|