zangar - verbo
zan·gar pronominal; transitivo; intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
zango
zangas
zanga
zangamos
zangais
zangam
| zangava
zangavas
zangava
zangávamos
zangáveis
zangavam
| zanguei
zangaste
zangou
zangamos / zangámos
zangastes
zangaram
| zangara
zangaras
zangara
zangáramos
zangáreis
zangaram
| zangarei
zangarás
zangará
zangaremos
zangareis
zangarão
| zangaria
zangarias
zangaria
zangaríamos
zangaríeis
zangariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| zangar
| Gerúndio
|
zangue
zangues
zangue
zanguemos
zangueis
zanguem
| zangasse
zangasses
zangasse
zangássemos
zangásseis
zangassem
| zangar
zangares
zangar
zangarmos
zangardes
zangarem
| -
zanga (zangues)
zangue
zanguemos
zangai (zangueis)
zanguem
| Pessoal
zangar
zangares
zangar
zangarmos
zangardes
zangarem
| zangando
Particípio passado
| zangado | zangada | | zangados | zangadas |
|
Flexiona como : alugar adjetivo PP : zangado
forma nominal : zanga
|
