empanar - verbo
em·pa·nar intransitivo; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
empano
empanas
empana
empanamos
empanais
empanam
| empanava
empanavas
empanava
empanávamos
empanáveis
empanavam
| empanei
empanaste
empanou
empanamos / empanámos
empanastes
empanaram
| empanara
empanaras
empanara
empanáramos
empanáreis
empanaram
| empanarei
empanarás
empanará
empanaremos
empanareis
empanarão
| empanaria
empanarias
empanaria
empanaríamos
empanaríeis
empanariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| empanar
| Gerúndio
|
empane
empanes
empane
empanemos
empaneis
empanem
| empanasse
empanasses
empanasse
empanássemos
empanásseis
empanassem
| empanar
empanares
empanar
empanarmos
empanardes
empanarem
| -
empana (empanes)
empane
empanemos
empanai (empaneis)
empanem
| Pessoal
empanar
empanares
empanar
empanarmos
empanardes
empanarem
| empanando
Particípio passado
| empanado | empanada | | empanados | empanadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : empanado
forma nominal : empanamento
|
