encortiçar - verbo
en·cor·ti·çar transitivo; intransitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encortiço encortiças encortiça encortiçamos encortiçais encortiçam
| encortiçava encortiçavas encortiçava encortiçávamos encortiçáveis encortiçavam
| encorticei encortiçaste encortiçou encortiçamos / encortiçámos encortiçastes encortiçaram
| encortiçara encortiçaras encortiçara encortiçáramos encortiçáreis encortiçaram
| encortiçarei encortiçarás encortiçará encortiçaremos encortiçareis encortiçarão
| encortiçaria encortiçarias encortiçaria encortiçaríamos encortiçaríeis encortiçariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encortiçar
| Gerúndio
|
encortice encortices encortice encorticemos encorticeis encorticem
| encortiçasse encortiçasses encortiçasse encortiçássemos encortiçásseis encortiçassem
| encortiçar encortiçares encortiçar encortiçarmos encortiçardes encortiçarem
| - encortiça (encortices) encortice encorticemos encortiçai (encorticeis) encorticem
| Pessoal encortiçar encortiçares encortiçar encortiçarmos encortiçardes encortiçarem
| encortiçando
Particípio passado
encortiçado | encortiçada | encortiçados | encortiçadas |
|
Flexiona como : atiçar
|