desencarapinhar - verbo
de·sen·ca·ra·pi·nhar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desencarapinho desencarapinhas desencarapinha desencarapinhamos desencarapinhais desencarapinham
| desencarapinhava desencarapinhavas desencarapinhava desencarapinhávamos desencarapinháveis desencarapinhavam
| desencarapinhei desencarapinhaste desencarapinhou desencarapinhamos / desencarapinhámos desencarapinhastes desencarapinharam
| desencarapinhara desencarapinharas desencarapinhara desencarapinháramos desencarapinháreis desencarapinharam
| desencarapinharei desencarapinharás desencarapinhará desencarapinharemos desencarapinhareis desencarapinharão
| desencarapinharia desencarapinharias desencarapinharia desencarapinharíamos desencarapinharíeis desencarapinhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desencarapinhar
| Gerúndio
|
desencarapinhe desencarapinhes desencarapinhe desencarapinhemos desencarapinheis desencarapinhem
| desencarapinhasse desencarapinhasses desencarapinhasse desencarapinhássemos desencarapinhásseis desencarapinhassem
| desencarapinhar desencarapinhares desencarapinhar desencarapinharmos desencarapinhardes desencarapinharem
| - desencarapinha (desencarapinhes) desencarapinhe desencarapinhemos desencarapinhai (desencarapinheis) desencarapinhem
| Pessoal desencarapinhar desencarapinhares desencarapinhar desencarapinharmos desencarapinhardes desencarapinharem
| desencarapinhando
Particípio passado
desencarapinhado | desencarapinhada | desencarapinhados | desencarapinhadas |
|
Flexiona como : amar
|