tutiar - verbo
tu·ti·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
tutio tutias tutia tutiamos tutiais tutiam
| tutiava tutiavas tutiava tutiávamos tutiáveis tutiavam
| tutiei tutiaste tutiou tutiamos / tutiámos tutiastes tutiaram
| tutiara tutiaras tutiara tutiáramos tutiáreis tutiaram
| tutiarei tutiarás tutiará tutiaremos tutiareis tutiarão
| tutiaria tutiarias tutiaria tutiaríamos tutiaríeis tutiariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| tutiar
| Gerúndio
|
tutie tuties tutie tutiemos tutieis tutiem
| tutiasse tutiasses tutiasse tutiássemos tutiásseis tutiassem
| tutiar tutiares tutiar tutiarmos tutiardes tutiarem
| - tutia (tuties) tutie tutiemos tutiai (tutieis) tutiem
| Pessoal tutiar tutiares tutiar tutiarmos tutiardes tutiarem
| tutiando
Particípio passado
tutiado | tutiada | tutiados | tutiadas |
|
Flexiona como : amar
|