encavaleirar - verbo
en·ca·va·lei·rar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encavaleiro encavaleiras encavaleira encavaleiramos encavaleirais encavaleiram
| encavaleirava encavaleiravas encavaleirava encavaleirávamos encavaleiráveis encavaleiravam
| encavaleirei encavaleiraste encavaleirou encavaleiramos / encavaleirámos encavaleirastes encavaleiraram
| encavaleirara encavaleiraras encavaleirara encavaleiráramos encavaleiráreis encavaleiraram
| encavaleirarei encavaleirarás encavaleirará encavaleiraremos encavaleirareis encavaleirarão
| encavaleiraria encavaleirarias encavaleiraria encavaleiraríamos encavaleiraríeis encavaleirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encavaleirar
| Gerúndio
|
encavaleire encavaleires encavaleire encavaleiremos encavaleireis encavaleirem
| encavaleirasse encavaleirasses encavaleirasse encavaleirássemos encavaleirásseis encavaleirassem
| encavaleirar encavaleirares encavaleirar encavaleirarmos encavaleirardes encavaleirarem
| - encavaleira (encavaleires) encavaleire encavaleiremos encavaleirai (encavaleireis) encavaleirem
| Pessoal encavaleirar encavaleirares encavaleirar encavaleirarmos encavaleirardes encavaleirarem
| encavaleirando
Particípio passado
encavaleirado | encavaleirada | encavaleirados | encavaleiradas |
|
Flexiona como : amar
|