empantanar - verbo
em·pan·ta·nar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
empantano
empantanas
empantana
empantanamos
empantanais
empantanam
| empantanava
empantanavas
empantanava
empantanávamos
empantanáveis
empantanavam
| empantanei
empantanaste
empantanou
empantanamos / empantanámos
empantanastes
empantanaram
| empantanara
empantanaras
empantanara
empantanáramos
empantanáreis
empantanaram
| empantanarei
empantanarás
empantanará
empantanaremos
empantanareis
empantanarão
| empantanaria
empantanarias
empantanaria
empantanaríamos
empantanaríeis
empantanariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| empantanar
| Gerúndio
|
empantane
empantanes
empantane
empantanemos
empantaneis
empantanem
| empantanasse
empantanasses
empantanasse
empantanássemos
empantanásseis
empantanassem
| empantanar
empantanares
empantanar
empantanarmos
empantanardes
empantanarem
| -
empantana (empantanes)
empantane
empantanemos
empantanai (empantaneis)
empantanem
| Pessoal
empantanar
empantanares
empantanar
empantanarmos
empantanardes
empantanarem
| empantanando
Particípio passado
| empantanado | empantanada | | empantanados | empantanadas |
|
Flexiona como : amar
|
