desalcatroar - verbo
de·sal·ca·tro·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desalcatroo desalcatroas desalcatroa desalcatroamos desalcatroais desalcatroam
| desalcatroava desalcatroavas desalcatroava desalcatroávamos desalcatroáveis desalcatroavam
| desalcatroei desalcatroaste desalcatroou desalcatroamos / desalcatroámos desalcatroastes desalcatroaram
| desalcatroara desalcatroaras desalcatroara desalcatroáramos desalcatroáreis desalcatroaram
| desalcatroarei desalcatroarás desalcatroará desalcatroaremos desalcatroareis desalcatroarão
| desalcatroaria desalcatroarias desalcatroaria desalcatroaríamos desalcatroaríeis desalcatroariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desalcatroar
| Gerúndio
|
desalcatroe desalcatroes desalcatroe desalcatroemos desalcatroeis desalcatroem
| desalcatroasse desalcatroasses desalcatroasse desalcatroássemos desalcatroásseis desalcatroassem
| desalcatroar desalcatroares desalcatroar desalcatroarmos desalcatroardes desalcatroarem
| - desalcatroa (desalcatroes) desalcatroe desalcatroemos desalcatroai (desalcatroeis) desalcatroem
| Pessoal desalcatroar desalcatroares desalcatroar desalcatroarmos desalcatroardes desalcatroarem
| desalcatroando
Particípio passado
desalcatroado | desalcatroada | desalcatroados | desalcatroadas |
|
Flexiona como : amar
|