sanatorizar - verbo
sa·na·to·ri·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
sanatorizo sanatorizas sanatoriza sanatorizamos sanatorizais sanatorizam
| sanatorizava sanatorizavas sanatorizava sanatorizávamos sanatorizáveis sanatorizavam
| sanatorizei sanatorizaste sanatorizou sanatorizamos / sanatorizámos sanatorizastes sanatorizaram
| sanatorizara sanatorizaras sanatorizara sanatorizáramos sanatorizáreis sanatorizaram
| sanatorizarei sanatorizarás sanatorizará sanatorizaremos sanatorizareis sanatorizarão
| sanatorizaria sanatorizarias sanatorizaria sanatorizaríamos sanatorizaríeis sanatorizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| sanatorizar
| Gerúndio
|
sanatorize sanatorizes sanatorize sanatorizemos sanatorizeis sanatorizem
| sanatorizasse sanatorizasses sanatorizasse sanatorizássemos sanatorizásseis sanatorizassem
| sanatorizar sanatorizares sanatorizar sanatorizarmos sanatorizardes sanatorizarem
| - sanatoriza (sanatorizes) sanatorize sanatorizemos sanatorizai (sanatorizeis) sanatorizem
| Pessoal sanatorizar sanatorizares sanatorizar sanatorizarmos sanatorizardes sanatorizarem
| sanatorizando
Particípio passado
sanatorizado | sanatorizada | sanatorizados | sanatorizadas |
|
Flexiona como : amar
|