desencarrapitar - verbo
de·sen·car·ra·pi·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desencarrapito desencarrapitas desencarrapita desencarrapitamos desencarrapitais desencarrapitam
| desencarrapitava desencarrapitavas desencarrapitava desencarrapitávamos desencarrapitáveis desencarrapitavam
| desencarrapitei desencarrapitaste desencarrapitou desencarrapitamos / desencarrapitámos desencarrapitastes desencarrapitaram
| desencarrapitara desencarrapitaras desencarrapitara desencarrapitáramos desencarrapitáreis desencarrapitaram
| desencarrapitarei desencarrapitarás desencarrapitará desencarrapitaremos desencarrapitareis desencarrapitarão
| desencarrapitaria desencarrapitarias desencarrapitaria desencarrapitaríamos desencarrapitaríeis desencarrapitariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desencarrapitar
| Gerúndio
|
desencarrapite desencarrapites desencarrapite desencarrapitemos desencarrapiteis desencarrapitem
| desencarrapitasse desencarrapitasses desencarrapitasse desencarrapitássemos desencarrapitásseis desencarrapitassem
| desencarrapitar desencarrapitares desencarrapitar desencarrapitarmos desencarrapitardes desencarrapitarem
| - desencarrapita (desencarrapites) desencarrapite desencarrapitemos desencarrapitai (desencarrapiteis) desencarrapitem
| Pessoal desencarrapitar desencarrapitares desencarrapitar desencarrapitarmos desencarrapitardes desencarrapitarem
| desencarrapitando
Particípio passado
desencarrapitado | desencarrapitada | desencarrapitados | desencarrapitadas |
|
Flexiona como : amar
|