febricitar - verbo
fe·bri·ci·tar intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
febricito
febricitas
febricita
febricitamos
febricitais
febricitam
| febricitava
febricitavas
febricitava
febricitávamos
febricitáveis
febricitavam
| febricitei
febricitaste
febricitou
febricitamos / febricitámos
febricitastes
febricitaram
| febricitara
febricitaras
febricitara
febricitáramos
febricitáreis
febricitaram
| febricitarei
febricitarás
febricitará
febricitaremos
febricitareis
febricitarão
| febricitaria
febricitarias
febricitaria
febricitaríamos
febricitaríeis
febricitariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| febricitar
| Gerúndio
|
febricite
febricites
febricite
febricitemos
febriciteis
febricitem
| febricitasse
febricitasses
febricitasse
febricitássemos
febricitásseis
febricitassem
| febricitar
febricitares
febricitar
febricitarmos
febricitardes
febricitarem
| -
febricita (febricites)
febricite
febricitemos
febricitai (febriciteis)
febricitem
| Pessoal
febricitar
febricitares
febricitar
febricitarmos
febricitardes
febricitarem
| febricitando
Particípio passado
| febricitado | febricitada | | febricitados | febricitadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : febricitação
|
