unanimar - verbo
u·na·ni·mar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
unanimo unanimas unanima unanimamos unanimais unanimam
| unanimava unanimavas unanimava unanimávamos unanimáveis unanimavam
| unanimei unanimaste unanimou unanimamos / unanimámos unanimastes unanimaram
| unanimara unanimaras unanimara unanimáramos unanimáreis unanimaram
| unanimarei unanimarás unanimará unanimaremos unanimareis unanimarão
| unanimaria unanimarias unanimaria unanimaríamos unanimaríeis unanimariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| unanimar
| Gerúndio
|
unanime unanimes unanime unanimemos unanimeis unanimem
| unanimasse unanimasses unanimasse unanimássemos unanimásseis unanimassem
| unanimar unanimares unanimar unanimarmos unanimardes unanimarem
| - unanima (unanimes) unanime unanimemos unanimai (unanimeis) unanimem
| Pessoal unanimar unanimares unanimar unanimarmos unanimardes unanimarem
| unanimando
Particípio passado
unanimado | unanimada | unanimados | unanimadas |
|
Flexiona como : amar
|