empapar - verbo
em·pa·par transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
empapo
empapas
empapa
empapamos
empapais
empapam
| empapava
empapavas
empapava
empapávamos
empapáveis
empapavam
| empapei
empapaste
empapou
empapamos / empapámos
empapastes
empaparam
| empapara
empaparas
empapara
empapáramos
empapáreis
empaparam
| empaparei
empaparás
empapará
empaparemos
empapareis
empaparão
| empaparia
empaparias
empaparia
empaparíamos
empaparíeis
empapariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| empapar
| Gerúndio
|
empape
empapes
empape
empapemos
empapeis
empapem
| empapasse
empapasses
empapasse
empapássemos
empapásseis
empapassem
| empapar
empapares
empapar
empaparmos
empapardes
empaparem
| -
empapa (empapes)
empape
empapemos
empapai (empapeis)
empapem
| Pessoal
empapar
empapares
empapar
empaparmos
empapardes
empaparem
| empapando
Particípio passado
| empapado | empapada | | empapados | empapadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : empapagem
adjetivo PP : empapado
|
