umedecer - verbo
u·me·de·cer transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
umedeço
umedeces
umedece
umedecemos
umedeceis
umedecem
| umedecia
umedecias
umedecia
umedecíamos
umedecíeis
umedeciam
| umedeci
umedeceste
umedeceu
umedecemos
umedecestes
umedeceram
| umedecera
umedeceras
umedecera
umedecêramos
umedecêreis
umedeceram
| umedecerei
umedecerás
umedecerá
umedeceremos
umedecereis
umedecerão
| umedeceria
umedecerias
umedeceria
umedeceríamos
umedeceríeis
umedeceriam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| umedecer
| Gerúndio
|
umedeça
umedeças
umedeça
umedeçamos
umedeçais
umedeçam
| umedecesse
umedecesses
umedecesse
umedecêssemos
umedecêsseis
umedecessem
| umedecer
umedeceres
umedecer
umedecermos
umedecerdes
umedecerem
| -
umedece (umedeças)
umedeça
umedeçamos
umedecei (umedeçais)
umedeçam
| Pessoal
umedecer
umedeceres
umedecer
umedecermos
umedecerdes
umedecerem
| umedecendo
Particípio passado
| umedecido | umedecida | | umedecidos | umedecidas |
|
Flexiona como : gerecer adjetivo PP : umedecido
forma nominal : umedecimento
|
