mensurar - verbo
men·su·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
mensuro mensuras mensura mensuramos mensurais mensuram
| mensurava mensuravas mensurava mensurávamos mensuráveis mensuravam
| mensurei mensuraste mensurou mensuramos / mensurámos mensurastes mensuraram
| mensurara mensuraras mensurara mensuráramos mensuráreis mensuraram
| mensurarei mensurarás mensurará mensuraremos mensurareis mensurarão
| mensuraria mensurarias mensuraria mensuraríamos mensuraríeis mensurariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| mensurar
| Gerúndio
|
mensure mensures mensure mensuremos mensureis mensurem
| mensurasse mensurasses mensurasse mensurássemos mensurásseis mensurassem
| mensurar mensurares mensurar mensurarmos mensurardes mensurarem
| - mensura (mensures) mensure mensuremos mensurai (mensureis) mensurem
| Pessoal mensurar mensurares mensurar mensurarmos mensurardes mensurarem
| mensurando
Particípio passado
mensurado | mensurada | mensurados | mensuradas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : mensuração
|