estourinhar - verbo
es·tou·ri·nhar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
estourinho estourinhas estourinha estourinhamos estourinhais estourinham
| estourinhava estourinhavas estourinhava estourinhávamos estourinháveis estourinhavam
| estourinhei estourinhaste estourinhou estourinhamos / estourinhámos estourinhastes estourinharam
| estourinhara estourinharas estourinhara estourinháramos estourinháreis estourinharam
| estourinharei estourinharás estourinhará estourinharemos estourinhareis estourinharão
| estourinharia estourinharias estourinharia estourinharíamos estourinharíeis estourinhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| estourinhar
| Gerúndio
|
estourinhe estourinhes estourinhe estourinhemos estourinheis estourinhem
| estourinhasse estourinhasses estourinhasse estourinhássemos estourinhásseis estourinhassem
| estourinhar estourinhares estourinhar estourinharmos estourinhardes estourinharem
| - estourinha (estourinhes) estourinhe estourinhemos estourinhai (estourinheis) estourinhem
| Pessoal estourinhar estourinhares estourinhar estourinharmos estourinhardes estourinharem
| estourinhando
Particípio passado
estourinhado | estourinhada | estourinhados | estourinhadas |
|
Flexiona como : amar variante : estoirinhar
|